سر آغاز غمنامه

به نام خداوند چرخ کبود

کزو کلّ عالم به ما رخ نمود

تمام جهان را تو دانی که چیست؟

تمام جهان مدح آل علیست

همان آل پیغمبر(ص) پاکزاد

"که رحمت بر آن تربت پاک باد"

که گفتا نهادم میان شما

دو چیز گرانمایه و پربها

اگر دست یازید برآل ما

شما بی نیازید از ما سوی

نداد این دو پندش به خاطر جهان

که شد باعث درد یاسِ کمان

همان قصه ی درد و آه فدک

همان غصه ی درب و میخ و کُتک

همان لحظه ها پشت حیدر شکست

همان لحظه ها بغض داور شکست

در آن لحظه عرش خدا خون گریست

"جهان دیده گردید و جیحون گریست"

از آنجا سرآغاز غمنامه بود

شروع و ظهور محن نامه بود

ز بعدش علی (ع) شد شهید نماز

میان نمازش به راز و نیاز

حسن (ع) گشت کشته زِ زهر جفا

زتنهایی و بی کسی در خفا

تمامش بُود درد و سوز و بلا

که اوج بلایش بُود کربلا